Los van aarden paden, een jong gezin in de greep van dementie

Terwijl haar kinderen opgroeien raakt Mabels contact met de buitenwereld door haar ziekte verstoord. Langzaam maar zeker verliest Mabel haar greep op de werkelijkheid. 
Ieder hoofdstuk in het boek vertelt het verhaal vanuit een andere persoon: de patiënt of een van de mensen om haar heen. 

Herkenbaar

Iedereen die persoonlijk of beroepsmatig te maken heeft met dementerende mensen zal de geschetste situaties herkennen. Dit openhartige verhaal over geheugenverlies laat zien dat er geen vaste regels zijn om respectvol met dementerende mensen om te gaan.

Het verhaal

Bij de eerste signalen van de ziekte zijn Mabels kinderen nog klein. In haar leven gaan gewone dingen steeds moeilijker, zoals koffie zetten of eten koken. Mabel wordt steeds meer afhankelijk van de mensen om haar heen. Haar ziekte heeft grote invloed op haar man, haar kinderen, haar ouders. In de loop van de jaren leidt dat tot verwarrende, soms komische situaties, maar ook tot conflicten.

Kafttekst

De dementie van een jonge vrouw heeft ingrijpende gevolgen voor haarzelf en haar omgeving. Zowel de Alzheimerpatiënt zelf als haar naasten zitten in een permanent rouwproces. Het verhaal toont niet alleen hoe moeilijk het is voor Mabel zichzelf steeds meer kwijt te raken, maar ook de worsteling van de mensen om haar heen om Mabels ziekte te accepteren, om op de juiste manier met Mabel om te gaan en de zorg voor haar op zich te nemen. 

De roman is een hommage aan patiënt, mantelzorgers en professionele verzorgers en schetst in korte hoofdstukken de moeilijke, soms bitterzoete situaties die ontstaan bij dit sluipende proces.