-
Niets gaat boven de liefde!
Veel mantelzorgers kunnen nu niet op bezoek bij hun geliefde met dementie in het verpleeghuis. Als u zich erg verdrietig, boos of machteloos voelt is dat helemaal te begrijpen. Al kan niet iedereen het echt navoelen. En dan is het ook nog volop lente en Pasen. Dus laten we elkaar steunen.
Nu al zijn er “praat-kaarten” waarmee de zorg uit kan leggen wat “corona” is, wat het betekent. Verzorgenden kunnen met behulp hiervan ook achterhalen wat hun cliënten voelen: onbegrip, angst, eenzaamheid, onrust? In geen enkel actualiteiten- of ouderenprogramma heb ik dit langs zien komen! Als verzorgenden beter weten wat de mensen voelen, kunnen ze er beter op inspelen.
En u als mantelzorger, wat kunt u? Soms is iets simpels als een kaart sturen, al waardevol. Kent u “Oma Post”? U kunt digitaal, veilig een kaartje sturen zonder naar de winkel te moeten. Probeer het zo persoonlijk mogelijk te maken. Wees nu niet te bescheiden om een herkenbare foto van u zelf erop te zetten. Schrijf er iets op waarvan u denkt dat de ander zal herkennen of wat in elk geval warm klinkt. En: de “ouderwetse” manier om een kaart te sturen, als u niet zo digitaal vaardig bent, is ook heel mooi. Maar uw geliefde kan misschien niet meer lezen.
De zorg zal zeker proberen de kaarten voor te lezen. Ook zij missen u, als persoon én mantelzorger. Ook zij vinden deze situatie heel naar.
Voor veel mensen is Pasen verbonden met de Matthäus Passion. Misschien kunt u een cd sturen en vragen of hij gedraaid wordt? Of kan er een uitzending op TV worden aangezet? Breng de zorg op een idee of moedig ze aan.
Het klink misschien gek maar zou nu een pop helpen? Een pop? Ja, er zijn, lang leve de techniek, babypoppen die praten én leren van het contact met de persoon van de dementie. Nee, u kunt hem niet zelf geven, maar u kunt hem wel laten bezorgen. Ik heb mensen met dementie zien stralen als ze een aaibare pop in hun armen hadden.
Voor kinderen is er een “Berenjacht” georganiseerd. U heeft er vast van gehoord. Buiten in de buurt gaan ze op zoek naar beren die allerlei lieve mensen voor het raam hebben gezet. Dat bracht me op het idee van de knuffelbeer.
Niet achter glas, maar voorverwarmd, geurend naar lavendel op schoot.
Op deze en andere manieren kunnen mensen met dementie worden gesteund. Maar u zelf dan?
Ook u verdient steun. Misschien kunt u contact zoeken met lotgenoten. U kent ze misschien uit het huis waar uw geliefde woont? Of u wilt uw hart luchten bij iemand die daar speciaal voor is. Als u zich laat steunen, kunt u uw partner ook beter steunen. Hij is het waard. U net zo goed!
Tot slot: de verzorgers proberen nu zo goed mogelijk uw onmisbare zorg over te nemen. Zolang als het moet, voor zover het kan. Daarom, wie daar energie voor heeft, ondersteun ook de verzorgende in het verpleeghuis.
Al is het maar met een kaartje van Oma Post.
Deze keer zou ik ‘gewoon’ heel persoonlijk deze blog willen beëindigen met:
Liefs, Desirée van Keulen
Het Verhalenrijk
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.
