-
Maatregelen Corona - Concreet plan om tot versoepeling bezoekregeling te komen
Huidige situatie
Het bezoekverbod is sinds 19 maart 2020 van kracht. De afgelopen weken is duidelijk geworden dat het verbod een impact heeft op vele betrokkenen binnen de verpleeghuissector. Het bezoekverbod vermindert kwaliteit van leven van een deel van de cliënten. Het wegvallen van bezoek zorgt voor onder andere voor een toename van angst- en depressiesymptomen, apathie en verwardheid. Maar ook heeft het verbod een impact op het welzijn van hun familieleden. Jarenlang is hard gewerkt aan familieparticipatie binnen de sector. De inzet van mantelzorgers bleek op momenten broodnodig om kwaliteit van leven van cliënten te kunnen borgen. Deze familieleden ondervinden psychische schade ten gevolge van het bezoekverbod.Hoewel de impact van het verbod gesignaleerd wordt, kunnen we niet zomaar overgaan tot een versoepeling. Uit peilingen blijkt immers dat 84% van de verzorgenden pleit voor het doorzetten van het verbod. De voornaamste reden is angst: angst om zélf besmet te raken, om geliefden te besmetten en om bewoners te besmetten. Het uitblijven van bezoek biedt deze zorgverleners de nodige rust om hun werk te kunnen blijven uitoefenen. Temeer dat bij te veel zorgorganisaties het beschermingsmateriaal onvoldoende voorradig is.
Om tot een eventuele versoepeling van het verbod te komen, moeten we oog hebben voor de zorgen en wensen van al deze betrokkenen. We zullen omstandigheden moeten creëren om de angst van zorgverleners én de besmettingsrisico’s zo laag mogelijk te houden, en tegelijkertijd toch een zo hoog mogelijke kwaliteit van leven te kunnen bieden aan cliënten en hun mantelzorgers. Een versoepeling die leidt tot vermenselijking van de maatregelen.
In een nieuwe gevormde zorgdriehoek hebben ouderenpsycholoog Sarah Blom en psycholoog/onderzoeker dr. David Blom van ‘Oud worden met Zorg’ en Marjolijn Bruurs van het expertiseplatform Mantelzorgelijk.nl een concrete bezoekregeling uitgewerkt om mogelijk tot een verantwoorde versoepeling van het verbod te komen. Deze regeling is opgesteld op basis van overleggen met managers, bestuurders, medewerkers en mantelzorgers.
In beginsel lijkt het ons niet raadzaam om de versoepeling enkel voor bepaalde cliënten en/of familieleden binnen één locatie te laten gelden. Dit werpt immers een hoop vragen op en is ons inziens voor zorgverleners niet uitvoerbaar. Wie gaat bijvoorbeeld beslissen welke client wel of geen bezoek krijgt, en op basis van wiens belang? Van de mantelzorger of de cliënt? Stel dat men erin slaagt om multidisciplinair tot een gedegen afweging te komen, dan is deze voor de zorgverlener ook lastig uitvoerbaar. Ja tegen de één verkopen en nee tegen de ander vergt nogal wat van onze zorgverleners. Dit kan leiden tot onaanvaardbare morele stress. Hieronder hebben we een aantal suggesties uitgewerkt op tot versoepeling te komen. We zijn ons ervan bewust dat de suggesties bij iedere organisatie, locatie en situatie anders wordt vormgegeven.
Suggesties
- Bezoekers zijn klachtenvrij, de 1,5 meter en strikte handhygiëne worden toegepast.
- Het is raadzaam vaste bezoektijden te hanteren. Bijvoorbeeld tussen 11 en 13 uur en 15 en 17 uur.
- Tijdens deze momenten is het aan te bevelen begeleiding in te zetten, bijvoorbeeld beveiligingsmedewerkers of familiebegeleiders. De relatie tussen zorgverlener en familie moet worden gewaarborgd en kan ontwricht raken wanneer de zorgverlener als ‘handhaver’ moet optreden.
- Dit bezoek vindt bij voorkeur plaats op een afgezet stuk terrein, denk bijvoorbeeld aan de tuin. Familie heeft een eigen aanlooproute en toegang.
- We zijn ons ervan bewust dat het lastig is de 1,5 meter regel te handhaven, vooral met het oog op de emoties die een weerzien kan losmaken.
- We adviseren zodoende een lint (‘vriendelijk’ lint met bijvoorbeeld vlaggetjes, met oog op het psychologische effect hiervan) om de 1,5 meter te waarborgen.
- Bezoek bestaat bij voorkeur uit één familielid. Wij achten het niet wenselijk om enkel de 1e contactpersoon hiertoe in de gelegenheid te stellen, maar bieden familieleden graag de gelegenheid om zelf te bepalen wie er op bezoek gaat bij hun dierbare.
- De 1,5 meter afstand maakt het lastig voor cliënten om hun familieleden te verstaan. Velen kampen met auditieve problemen. In dit licht is het belangrijk om gebruik te maken van ‘Walkie Talkies’ of babyfoons.Wanneer een organisatie niet over een tuin beschikt, is het belangrijk dat er gezocht wordt naar aanpandige ruimtes, bijvoorbeeld een ‘keet’ of bezoekershuisje om bezoek mogelijk te maken. Of een ruimte te kiezen waarbij de mantelzorger rechtstreeks van buiten de locatie kan betreden (bij voorkeur met eigen aanlooproute en toegang). Als dit niet haalbaar is, is het wenselijk dat alle ramen van bijvoorbeeld ontmoetingsruimten worden benut om ‘raamcontact’ te realiseren. Hiertoe kunnen er verschillende ‘vakken’ worden ingericht, afgescheiden met plexiglas o.i.d. Dergelijke ruimtes zijn al gebruikelijk binnen de penitentiaire inrichting. Eenzelfde model kan ons inziens worden toegepast binnen de verpleeghuissector.
- Het is raadzaam de bezoekmomenten tijdig van tevoren in te plannen. Deze structuur biedt houvast voor zorgverleners. Zij kunnen hiernaar verwijzen bij tussentijdse verzoeken van familie.
In het geval van besmette bewoners
We kunnen ons voorstellen dat men op termijn ook graag de mogelijkheid onderzoekt om clienten van een Cohort afdeling met hun familieleden in contact te brengen.Er zou hiertoe mogelijk gewerkt kunnen met aparte ‘bezoekshifts’ voor clienten die besmet zijn met Covid19 en cliënten die verblijven op een Cohort afdeling maar geen symptomen vertonen. Mogelijk kunnen we deze cliënten een eigen aanlooproute naar en toegang tot de bezoekersruimte c.q. tuin bieden. Gebruik van beschermingsmateriaal is bij deze groepen belangrijk.
Wij willen bestuurders uitnodigen om de mogelijkheden uit dit plan met hun cliëntenraden en medewerkers te onderzoeken om zo tot maatwerk te komen.
