-
Houd vast!
Als het buiten, zoals nu, donker en koud is, verlangen we naar warmte, licht en gezelligheid. Het zal wel geen toeval zijn dat de maand met de kortste dagen, gevuld is met feestdagen. Feestdagen waarop we elkaar opzoeken, lichtjes aansteken, bij de haard kruipen en extra lekker eten.
Maar hoe maak je het warm, licht en gezellig als een van je naasten ziek is, ernstig ziek misschien zelfs? Het kan helpen om ‘gewoon’ te doen wat je altijd deed. Gewoontes, gebruiken, rituelen bieden houvast en ze kunnen herinneringen wakker maken aan beter tijden. Dat kan weemoedig stemmen, maar ook helpen om te onthouden dat u samen goede tijden hebt gehad.
Alleen de feestelijke rituelen moeten misschien wat gemakkelijker, kleiner, eenvoudiger. Geen enorme kerstboom kopen op de markt, maar een kleintje bij de supermarkt. Eentje die in een bloempot op tafel kan en die je zittend kunt versieren. Het gaat per slot niet om de grootte van de boom, maar om de geur, de glinsteringen van de balletjes en de lichtjes die je weerspiegelt ziet in de ogen van je geliefde.
De verwarming wat hoger dan vroeger, elkaars handen warm wrijven met een heerlijke massageolie, een warmtedeken voor rug en nek, een kop gloeiend hete koffie en banketstaaf die je opgewarmd hebt op de kachel. Want je kunt toch geen feest vieren als je het koud bent?
Licht, liefst daglicht want dat is goed voor je humeur. Als het buiten maar niet licht wordt, dan maar binnen een daglichtlamp aan voor het humeur en feestelijke, veilige led-lampjes in je boompje. De romantiek van echte kaarsjes? Tja, alleen als u er goed op kunt letten.
Een muziekje op, als het gesprek niet vlotten wil. Cd’s met bekende Kerstnummers van toen van beroemde zangers. Wellicht wat meezingen en neuriën. Muziek is soms een wondermiddel.
Een spelletje doen waar jong en oud, gezond en ziek mee uit de voeten kan. Bijvoorbeeld het Kerstdomino: een oud spelletje in een nieuw jasje. Opa, oma en de kleinkinderen…
En dan het allerbelangrijkste: nog wat genieten van elkaars gezelschap, als de kleintjes weer weg zijn. Soms is het genoeg om bij elkaar te zijn en elkaars handen vast te houden.
Als het leven pittig is, zoek dan houvast in het kleine en vertrouwde!
En misschien wordt deze manier van vieren later weer een nieuwe dierbare herinnering.
Desirée van Keulen
(auteur, verteller, spelontwikkelaar)
Maar hoe maak je het warm, licht en gezellig als een van je naasten ziek is, ernstig ziek misschien zelfs? Het kan helpen om ‘gewoon’ te doen wat je altijd deed. Gewoontes, gebruiken, rituelen bieden houvast en ze kunnen herinneringen wakker maken aan beter tijden. Dat kan weemoedig stemmen, maar ook helpen om te onthouden dat u samen goede tijden hebt gehad.
Alleen de feestelijke rituelen moeten misschien wat gemakkelijker, kleiner, eenvoudiger. Geen enorme kerstboom kopen op de markt, maar een kleintje bij de supermarkt. Eentje die in een bloempot op tafel kan en die je zittend kunt versieren. Het gaat per slot niet om de grootte van de boom, maar om de geur, de glinsteringen van de balletjes en de lichtjes die je weerspiegelt ziet in de ogen van je geliefde.
De verwarming wat hoger dan vroeger, elkaars handen warm wrijven met een heerlijke massageolie, een warmtedeken voor rug en nek, een kop gloeiend hete koffie en banketstaaf die je opgewarmd hebt op de kachel. Want je kunt toch geen feest vieren als je het koud bent?
Licht, liefst daglicht want dat is goed voor je humeur. Als het buiten maar niet licht wordt, dan maar binnen een daglichtlamp aan voor het humeur en feestelijke, veilige led-lampjes in je boompje. De romantiek van echte kaarsjes? Tja, alleen als u er goed op kunt letten.
Een muziekje op, als het gesprek niet vlotten wil. Cd’s met bekende Kerstnummers van toen van beroemde zangers. Wellicht wat meezingen en neuriën. Muziek is soms een wondermiddel.
Een spelletje doen waar jong en oud, gezond en ziek mee uit de voeten kan. Bijvoorbeeld het Kerstdomino: een oud spelletje in een nieuw jasje. Opa, oma en de kleinkinderen…
En dan het allerbelangrijkste: nog wat genieten van elkaars gezelschap, als de kleintjes weer weg zijn. Soms is het genoeg om bij elkaar te zijn en elkaars handen vast te houden.
Als het leven pittig is, zoek dan houvast in het kleine en vertrouwde!
En misschien wordt deze manier van vieren later weer een nieuwe dierbare herinnering.
Desirée van Keulen
(auteur, verteller, spelontwikkelaar)
Reacties (0)
Geen reacties gevonden.