Als ik het niet meer weet ...

Samenvatting

Deze gedichtenbundel is geschreven om meer inzicht te geven over o.a. dementie. De oudere (soms jongere) mens kan daar op een bepaald moment in het leven mee te maken krijgen. De gedichten geven weer hoeveel verborgen eenzaamheid er onder deze groep vaak is. Het begint met vergeetachtigheid en de partner en/of familie merken dat als eerste op. Daarnaast geven de gedichten een kijkje in de zorg waar mensen met dementie en hun familie mee te maken kunnen krijgen. Soms zit er een vleugje humor in verwerkt over dit overigens heel serieuze onderwerp. Het maakt dat niet alle gedichten heel zwaar beladen zijn en daarmee is het boek boeiend en afwisselend met daarnaast ook diepe emoties die hier bij horen.

Over de auteur

Deze gedichtenbundel is geschreven door Lizet Peperkamp (1966). Vanuit haar werk op een PG afdeling in een verzorgingstehuis is zij gedichten gaan maken over wat zich daar om haar heen afspeelt. Waar mensen met dementie mee te maken kunnen krijgen en de partner en familie worden daarbij niet vergeten. De gedichten geven inzicht in deze vaak ‘vergeten’ groep en is bedoeld voor iedereen die meer wil weten over wat er in deze groep mensen omgaat. Hetzij nog thuiswonend, hetzij opgenomen in de zorg. Sommige gedichten gaan diep met de emoties die daarbij horen. Sommige gedichten zijn geschreven met een vleugje humor. Dat maakt deze gedichtenbundel boeiend en afwisselend. Het doet mensen echt wat omdat het vaak zulke herkenbare situaties zijn.